25 juni 2018: Moncarapacho

Beetje bewolkt bij het opstaan. Ideaal voor een iets langere wandeling. Ik stippel er eentje uit van 11 km. (RouteYou: Moncarapacho 2) Tegen de tijd dat we vertrekkenklaar zijn breekt de zon door en wordt het weer heel warm. We vertrekken toch, we hebben genoeg water mee voor de honden en voor ons! De route is prachtig, we trekken de heuvels in en langs rood zanderige paadjes slingeren we tussen de rotsen.

Op de hoogste punten zien we in de verte de oceaan.

Wat verder op de wandeling lopen we tussen de olijfgaarden en langs de tomatenserres.

En natuurlijk ook de sinaasappels!

Deze kant van Moncarapacho hebben we vorig jaar nog niet gezien. Nooit geweten dat je hier zo prachtig kon wandelen. De honden lopen met de tong tot op de grond en zoeken regelmatig een schaduwplekje op om even te rusten en hun en ook onze watervoorraad op te drinken. Gelukkig kregen we de hele dag toch een zacht briesje waardoor de wandeling, ondanks de hoge temperaturen toch te doen was. We eindigen in het dorpje en zijn intussen zelf ook zo dorstig dat we hier even halt moeten houden. We slenteren het laatste stukje tot aan de camperplaats. De hondjes krijgen een douche ter verfrissing en om het rode stof van hun vacht te spoelen. Gelukkig komt hun originele kleur er weer door!

We snijden heerlijk verse tomaatjes en sla, gooien wat ribbetjes op de BBQ en we kunnen weer genieten van een heerlijke maaltijd op ons “terras”!

Nog even de kaart bovenhalen want morgen trekken we toch weer verder om weer wat anders te ontdekken in dit prachtige land!