11 juni 2017: Sao Bartolomeu de Messines

Gelukkig koelt het tijdens de nachten toch altijd een beetje af zodat het slapen heel goed meevalt. Voor we gaan slapen houden we wel altijd nog even een muggenjacht. We houden de hele dag alles gesloten, de muggenramen blijven toe en toch weten die krengen zicht altijd een weg naar binnen te banen. En altijd, ALTIJD is er wel eentje die de hele nacht rond je oren komt BZZZZZZZZ’ten. Het gevolg daarvan merk je dan wel bij het opstaan onder de vorm van enkele rode gezwollen bulten op plaatsen waarvan je niet begrijpt hoe de muggen er in godsnaam aangeraakt zijn. Door de eucalyptus hier op de CP zijn hier aanzienlijk veel minder muggen dan elders maar volgens mij zijn er toch muggen die tot de constatatie gekomen zijn dat die geur eigenlijk best meevalt en dat hier ook genoeg mensen rondlopen met heerlijk buitenlands bloed. Zoals wij graag eens een plaatselijk wijntje proeven in het buitenland, zo degusteren de lokale muggen al graag eens een Belgisch of Frans bloedje. Terwijl ik me te pletter krab en op zoek ga naar de muggenzalf, tegelijk de koffie opgiet en tussendoor nog even Zorah’s pootjes verzorg dek ik buiten de ontbijttafel voor twee. Een vrouw kan multitasken, dat hebben we al vaak genoeg bewezen! We horen het alleen graag af en toe nog eens zeggen! Voor de rest zal het weer een rustig, heet dagje worden. Beetje jammer want je kan hier prachtige lange wandelingen maken. Tegen één uur komt André ons ophalen om ons naar het plaatselijke restaurant te brengen en paar kilometers verder. Door Zorah’s pootjes kunnen we niet te voet.

O Caixeiro is gekend om zijn geitenvlees en zijn everzwijnstoofpot. Je moet wel van tevoren reserveren en hier op de CP organiseert André elke zondag een restaurantbezoek voor de geïnteresseerde aanwezigen. Voor €1 krijg je de taxidienst erbij! Wij kozen voor het everzwijn en daar krijgen we geen spijt van. Overheerlijk! We krijgen er zelfs frietjes bij geserveerd die bijna Belgisch te noemen zijn en ook nog een fris slaatje. Samen met ons schuiven ook de Duitsers en de Zwitsers van op de CP gezellig aan en we doen ons best om onze Duitse talenkennis weer eens boven te halen. We kunnen ons best wel verstaanbaar maken!

Een tafeltje verder horen we gewoon Vlaams praten. Wat later gaan we het gesprek aan en beide Belgische koppels die daar zitten hebben een B&B hier in de buurt. We vragen ze de oren van hun kop over het leven hier en komen nog maar eens tot de conclusie dat zowat alles wat wij zoeken hier aanwezig is. Meteen krijgen we ook de beschrijving van en naar een paar huizen die hier in de omgeving te koop zijn. De verleiding wordt steeds groter…..

Na twee uur komt André ons weer ophalen en de rest van de dag doen we het weer heel rustig aan. In de late namiddag gaan we toch even voorzichtig met beide honden tot aan de rivier. Zorah is zo gelukkig dat ze vandaag weer even mag zwemmen en neemt meteen een grote duik van op de kant.

Wij duiken ook eventjes onder in het frisse water en kunnen er daarna weer helemaal tegen! We ronden de avond af met nog een wandelingetje rond de CP en kruipen weer meer dan voldaan in onze beddenbak!