14 Juni 2017: Sao Bartolomeu de Messines

Nog een beetje bewolking bij het opstaan. Er worden na de middag weer hoge temperaturen van 36° in de schaduw verwacht dus als we nog een grote wandeling willen doen moeten we vroeg vertrekken. We kiezen weer een van André’s uitgestippelde wandelingen op de Routeyouapp. Deze keer ééntje van een 10-tal kilometer: “Op avontuur naar de Arade rivier”! Ja, een avontuur zal het wel worden! Vanaf het begin komen we op een pad dat al een tijdje niet meer bewandeld is, met blote benen en sandalen wel een opgave tussen de scherpe grassen. Da’s geen probleem, we kunnen echt wel tegen een stootje en wat verder komen we toch weer op een beter begaanbaar stuk. We worden weer verwend met prachtige uitzichten, wisselende begroeiing, serieuze klimmen en vlotte afdalingen.

Intussen banen we ons een weg los door de spinnendraden. Deze zijn zo dik dat ik niet wil denken wat voor enorme spin ze dan wel gemaakt heeft. En dan komen we inderdaad aan de Araderivier. Veel water staat er niet in, het is hier al een tijdje droog. We laten de honden even ploeteren, stekken zelf de pootjes even in het water en dan gaan we weer verder.

We twijfelen…eerst is er een nieuwe, pas aangelegde weg maar die klopt niet helemaal met de navigatie. We zoeken een ander pad en vinden er één dat we volgen in de juiste richting. Hoe verder we gaan hoe minder begaanbaar het wordt. Deze keer snijden niet alleen de scherpe droge grassen door onze benen maar ook nog eens de braamstruiken. En zo kruipen we de steile heuvelwand op tot boven. We beklimmen de steile heuvel tot boven in de hoop daar wat meer overzicht te krijgen want intussen zijn ook de batterijen van de gsm leeg. Vind hier je weg maar eens terug! Boven de heuvel zijn we nog niet veel verder maar we weten dat we in de richting van de windturbines moeten lopen. Heuvel af en opnieuw op, kijken, proberen te herkennen en dan zien we gelukkig toch het pad waarlangs we naar hier gekomen zijn. 

Het is intussen ook behoorlijk heet geworden. We komen toch weer veilig thuis en nog nooit, echt nog nooit heeft een pint zo gesmaakt! Maar de wandeling was super!

Na de middag een beetje platte rust. En in de late namiddag nog eens een duikje met de honden in de Ribeira de Gaviao.

Nog een wandeling van 20 minuutjes naar het café hier wat verder en even snel weer terug want het was gesloten.

En dan is het alweer tijd voor het avondeten. Vandaag op het menu: gevulde paprika’s  BBQ. Een aanrader!

Laat, zeer laat in de avond komen ook Rudy’s dochter met haar vriend toe met hun oude maar charmante campertje. Nog wat drinken, wat sterren kijken en dan het bedje in. Het was weer een mooie dag!